چرا کیفی‌سازی در صنعت خودرو انجام نمی‌شود یا سرعت پایینی دارد؟
برای این مساله چند عامل را می‌توان نام برد. شاید اصلی‌ترین آن بحث قیمت‌گذاری دستوری باشد. قیمت‌گذاری دستوری باعث تحلیل رفتن نقدینگی هم در خودروسازان و هم در تامین‌کنندگان آنها شده است. این مساله را در قدیمی شدن خطوط تولید هر دو بخش می‌توان دید. اصولا قطعات با کیفیت پایین‌تر به‌دلیل عدم سرمایه‌گذاری در زیرساخت تولید می‌شوند. خودروساز به دلیل کمبود نقدینگی به قطعه‌ساز بدهکار است. این شرایط سبب شده است سرمایه‌گذاری برای افزایش کیفیت خودرو با کندی انجام شود.
آیا رفع قیمت‌گذاری دستوری به خودی خود می‌تواند باعث رشد کیفیت خودروها شود؟
به هرحال با کنار گذاشتن قیمت‌گذاری دستوری باید شرایط برای واردات خودرو با تعرفه بسیار پایین و ایجاد شرایط رقابتی فراهم شود. ضمن اینکه هرچقدر دست خودروساز باز باشد قطعا محصولات با کیفیت‌تری تولید خواهد کرد. همین حالا محصولات به‌روزتر خودروسازان دارای کیفیت مناسبی هستند و بسیاری از خرید این خودروها رضایت دارند. چراکه از پلت‌فرم‌های به‌روزی برخوردارند و آپشن‌های بسیاری روی آن نصب شده است. در مجموع به نظرم با رفع قیمت‌گذاری دستوری باید نظارت بر تولید بیشتر شده و برنامه منظم از خودروسازان به منظور افزایش چشمگیر کیفیت خودرو درخواست شود.
چگونه می‌توان نسبت به کیفیت محصولات تولیدی نظارت کرد؟
درحال‌حاضر کیفیت محصولات از سوی شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران رصد می‌شود. ضمن اینکه وزارت صمت می تواند با نظرسنجی از مشتریان و میزان مراجعه به نمایندگی‌ها بلافاصله پس از خرید خودرو، میزان کیفیت و مشکلات خودروها را زیر نظر گرفته و از خودروساز برای رفع این عیوب و به حداقل رسیدن آن برنامه بخواهد و حتی در صورت تکرار خودروساز را جریمه و به نفع مصرف‌کننده از تولیدکننده امتیاز بگیرد.
